▪️من فدائیان اسلام را در مجموع یک جریان تروریستی میدانم که لطمات جدّی هم به حوزه و مرجعیت زد و هم به تحولات سیاسی ایران. فدائیان اسلام لطمه بسیار بزرگی به آیتالله بروجردی زدند که زعامت شیعه را به دست داشت. مثل وضع امروز که عدهای طلبه به خود حق میدهند به مراجع بزرگ توهین کنند؛ عدهای طلبه افراطی و کم سواد. معهذا، افرادی مثل مرحوم نواب صفوی و خلیل طهماسبی شخصاً سالم بودند و معتقد. تمام پروندهشان را خواندهام. بخشی را آقای محمد ترکمان منتشر کرده به نام «اسرار قتل رزمآرا»، بخشی هم منتشر نشده که من دارم. ولی به رغم اخلاص، به شدت آلت دست سرویس اطلاعاتی انگلیس بودند برای دستکاری در تحولات ایران. یک نمونه همان قتل «رزمآرا» است. اگر توجه کرده باشید، امام خمینی هیچگاه از نواب صفوی تجلیل نکردند. بعد از انقلاب سالگرد شهادت فدائیان اسلام مرتب برگزار میشد ولی هیچگاه امام خمینی نه پیامی فرستادند نه در سخنانشان تجلیلی کردند از آنها. تنها یکبار زن و خانواده مرحوم نواب صفوی با امام دیدار کردند و زن نواب از امام نظرشان را راجع به نواب پرسیدند. امام یک جمله پاسخ دادند: «نواب مخلص بود.» همین. یعنی فقط قبول داشتند که نواب صفوی مسلمان معتقدی بود و با اخلاص کار میکرد. یعنی تأیید نکردند حرکات سیاسی فدائیان اسلام را.
▪️اگر بپذیرم که، به تعبیر امام، «نواب مخلص بود» باید حرکت فدائیان اسلام را بازی خورده سرویس اطلاعاتی انگلیس بدانیم و به نظر من نواب مخلص بود. بازجوییهایش را خواندهام. همه صفحات را با همان شعار معروفش، «هوالعزیز»، شروع کرده. البته یک نامه به شاه دارد که ابراز ندامت کرده و تاکنون منتشر نشده. خلیل طهماسبی هم نامه مشابهی نوشته. آیتالله کاشانی هم در بازجوییهایش به فدائیان اسلام خیلی بد و بیراه گفته. به دلیل این اخلاص بود که آیتالله بروجردی و امام، که آن زمان خط آقای بروجردی را تبعیت میکردند، برای اعدام نشدن نواب و دوستانش کوشیدند. به رغم جفای بزرگی که نواب به آقای بروجردی کرده بود.
▪️نواب یک طلبه افراطی کم سواد و کم تجربه بود و به شدت احساسی. از سیاست چیزی نمیدانست.
▪️در مرامنامهشان حکومت اسلامی را مطرح کردهاند ولی به این شکل: بر سر در وزارت دربار پرچم سبز منقوش به الله اکبر نصب شود و نماز جماعت برگزار شود. از حکومت اسلامی این را میفهمیدند یعنی فقط ظواهر را.
▪️ یک عده طلبه و شاگرد بازاری کم سواد بودند.
این مسائل سبب میشد فدائیان اسلام به ابزار مناسبی برای سرویس اطلاعاتی انگلیس و شبکه بدامن تبدیل شوند برای آشفته کردن فضای سیاسی سالهای 1320 و 1330. و این اخلاص سبب میشد نشود آنها را افشا کرد و علیه شان نوشت. اصولاً بکارگیری افراطیون مخلص بهترین راه است برای سرویسهای اطلاعاتی. مثل همین مجاهدین وهابی و طالبانی القاعده که بزرگترین خدمات را کردهاند به نئوکانها و صهیونیستها. در ایران هم همینطور است و به این دلیل من به حرکتهایی مثل سایت «عماریون» و «انصار حزب الله» به شدت بدبینم.
▪️قتل رزمآرا قطعاً به سود شاه و دربار بود، حرکتهای بعدی نواب هم همینطور. حتی من حرکت مؤتلفه در ترور حسنعلی منصور را هم با تردید و سوءظن نگاه میکنم، زیرا این نتیجه را به بار آورد: برای اوّلین بار یک نخست وزیر از یک خانواده سرشناس شاخص بهایی، یعنی هویدا، ۱۳ سال بر ایران حاکم شد و میدانید که امام حاضر نشدند فتوای ترور منصور را بدهند و خود مؤتلفه مدعیاند که فتوا را از آقای میلانی گرفتند. بالاخره ما نفهمیدیم اینها پیرو امام خمینی بودند یا آیتالله میلانی، یا این که از مرجعیت استفاده ابزاری میکردند؛ یعنی هر کس فتوای ترور میداد پیرو او بودند.
▪️ببینید چه نشریاتی نواب را مطرح و بزرگ کردند. مهمترین نقش را مجلههایی چون «ترقی» یا «خواندنیها» داشتند که وابسته به «شبکه بدامن» بودند. شبکه بدامن یک شبکه سرّی بود که در سالهای ۱۳۲۵- ۱۳۳۲ کارهای تبلیغاتی و نفوذی و خرابکاری میکرد. سازماندهی و نیرو از سرویس انگلیس بود و بودجه از آمریکا.
▪️قتل کسروی انگیزه دینی داشت و خودسرانه و کار بسیار زشتی بود. ترورهای رزمآرا و فاطمی تحریک از سوی سرویس انگلیس بود. وقتی که حسین علاء را ترور کردند، که فقط از ناحیه سر کمی مضروب شد، دستگیر شدند. ترور نافرجام علاء کار مستقل خودشان بود و با انگیزه سیاسی خودشان.
مشاهده کانال